Trypofobia
Ta patologia jest dziś dość „nowym” typem choroby, który wciąż nie jest badany. Definicja została zaproponowana nie tak dawno temu, a mianowicie w 2005 roku. Psychologowie i psychoterapeuci wciąż nie wiedzą, jak taką dolegliwość można wyodrębnić jako całkowicie niezależny rodzaj lęku.
Dzisiaj trypofobia nie jest jeszcze w żaden sposób sklasyfikowana. Niemniej jednak świat medyczny był w stanie przedstawić następujące rodzaje chorób:
1) Łagodny: gdy pacjent widzi skupiska dziur i zaczyna odczuwać napięcie, niepokój, nerwowość i niepokój;
2) Umiarkowane: gdy głębokie kręgi ujść powodują u chorego pobudzenie bez szczególnego powodu, nudności, swędzenie, obsesje i drżenie kończyn;
3) Ciężkie: gdy skupiska dziur wpływają na wzrost paniki, niekontrolowany strach, zawroty głowy, wymioty i utratę koordynacji ciała.
Dziury zlokalizowane na organizmach żywych, trądzik, zaskórniki, ślady po ospie, rozszerzone pory, pozostałości zniszczonej skóry, zaokrąglone przestrzenie w mięśniach mogą wywoływać lęk. Wszelkiego rodzaju okrągłe pęknięcia w żywności: żyłki lub żyłki np. w mięsie, plastrach miodu, kręgi produktów serowych, „dziury” w warzywach i owocach, zagłębienia w roślinach strączkowych, owalne nacięcia w chlebie – również służą jako zjawiska powodujące straszne uczucie.
Zagłębienia geologiczne w skałach czy zasobach naturalnych, a także te powstałe w ziemi przez zwierzęta (larwy, robaki czy gąsienice) są przedmiotem ekscytującej sensacji dla osób cierpiących na tę dolegliwość. Wiele ciekawych informacji znajdziesz na stronie https://naturahome.pl/trypofobia.php.
Powody
Ponieważ choroba nie jest w pełni poznana, do tej pory nie opracowano pełnej listy stanów, które mogą powodować trypofobię. Istnieje wiele przesłanek wyjaśniających występowanie choroby: dziedziczność, doświadczenia społeczne, psychiczne, przeciążenie emocjonalne, załamania, kryzysy związane z wiekiem, nagromadzenie nieśmiałości do punktu krytycznego wraz z wiekiem.
Objawy
Zróżnicowanie reprezentacji i stopnia nasilenia objawów jest dość duże. Najbardziej charakterystyczne objawy trypofobii obejmują takie reakcje, gdy patrzy się na drażniący:
Objawy trypofobii występują z powodu następujących obiektów:
naturalne pory roślin (strąki kukurydzy, strączkowe, strąki nasion lotosu itp.);
dziury w tkankach zwierząt i ludzi (trądzik, wymioty, ospy, otwarte rozszerzone pory);
pachy pochodzenia naturalnego (skamieniałości porowate, wodopoje w skałach, koralowce);
„okienka” powstające pod wpływem organizmów żywych (przejścia gąsienic, larw i robaków, mrowiska, ule owadów);
nagromadzenia owalnych „nakłuć” w produktach spożywczych (ser, plastry miodu, wypieki w kontekście, nasiona w owocach i warzywach, napowietrzona czekolada).
Diagnostyka
Gdy tylko dana osoba odkryje powyższe objawy, konieczne jest skonsultowanie się z psychoterapeutą w celu konsultacji i leczenia. Przyjęte metody diagnostyczne w stosunku do pacjenta sprowadzają się do zebrania wywiadu, diagnostyki różnicowej i określenia obrazu klinicznego tego stanu.
Leczenie
W leczeniu trypofobii na pierwszy plan wysuwa się konsultacja lekarska, która określa cały kompleks niezbędnych metod terapeutycznych:
korekcyjne, zastępcze metody rehabilitacji psychicznej (naprzemienne obrazy uspokajające i obrazy wielu okrągłych otworów w celu stopniowego niwelowania uczucia dyskomfortu);
Zapobieganie
Nie ma konkretnych środków zapobiegawczych dla tej fobii. Ale są pewne zasady, których przestrzeganie może uchronić Cię przed początkiem choroby. To samokontrola, wypracowanie spokoju i harmonii, wykluczenie z życia stresu, napiętych sytuacji, przeżyć emocjonalnych, a także terminowe zwrócenie się do psychoterapeuty, jeśli pojawią się pierwsze oznaki fobii.
